بررسی شاخص های شهرهای انسان گرا با تاکید بر شاخص های کالبدی، (مطالعه موردی شهرک کارمندان زنجان)

شهرنشینی پدیده قرون جدید است، گرچه شهر و شهرنشینی از حدود 7 هزار سال قبل از میلاد وجود داشته است ولی معنای جدید و توسعه فزاینده آن متعلق به قرون معاصر می¬باشد. گسترش شهرنشینی و افزایش جمعیت، بخصوص در دوره¬ی معاصر و معضلات به وجود آمده¬ی در پی آن، همچون رشد ناهنجار و بی¬رویه شهرها، ترافیک، مسائل و مشکلات زیست محیطی، مسائل مسکن و حاشیه نشینی، کمبود امکانات و خدمات رفاهی شهری و بسیاری از مشکلات دیگر سبب دل¬مشغولی بسیاری از نخبگان و صاحب¬نظران گوناگون به مسائل و پیامدهای ناشی از توسعه شهر و شهرنشینی شده است. باتوجه به افزایش جعمیت و نیاز ساکنان به خدمات و امکانات در شهر، و مشکلاتی که در پی آن در شهرها ایجاد می¬شود، باید به ایجاد شهرهایی بپردازیم که شرایط زندگی مناسب را برای انسان¬ها ایجاد کنند. یکی از راه¬های دستیابی به مقیاس انسانی و کیفیت انسان- محور بودن از طریق شاخص¬های کالبدی (ترکیب صحیح کاربری¬ها و فعالیت¬های مرتبط با آن) امکان-پذیر می¬شود. در طراحی خیابان¬هایی با محوریت انسان از اطاق¬های نشیمن الهام می¬گیرند و مردم غالباً دوست دارند زمان زیادی را در اتاق نشیمن بگذرانند به نوعی حس آرامش، راحتی، زیبایی و شگفتی دارند. می¬توان این مورد را در شهر نیز مورد توجه قرار داد و اذعان داشت که، شهر انسان محور باید در پی ایجاد مکانی مانند اطاق¬های نشیمن باشند که مردم از بودن در آن احساس امنیت، آرامش همراه با حس تعلق و کیفیت مناسب مکانی برای زندگی داشته باشند. در این پژوهش با روش توصیفی – تحلیلی و با استفاده از نرم افزار gis به منظور تحلیل ویژگی¬های کالبدی در شهرک کارمندان زنجان، به این نکات پی بردیم که؛ در این شهرک شاخص¬های کالبدی جزو مزایای چشمگیر شهرک محسوب می¬شوند. چراکه اکثرا در حد ایده¬آل و مطلوب قرار دارند. و این باعث می¬شود بگویم این موارد سبب ایجاد شهرکی با محوریت انسان شده است. و میزان رضایت شهروندان از محیط سکونتیشان در مورد ویژگی¬های مطرح شده تا حدودی حس رضایت و تعلق را به انسان¬های ساکن در این شهرک القا می¬کنند.